อ่างทอง อีกมุม น่ามอง

ตุลาคม 23, 2018

อ่างทอง อีกมุม น่ามอง

ไม่อยากขึ้นต้นเลยว่า เป็นจังหวัดที่ใกล้แค่ขับรถเพียงชั่วโมงกว่าๆ ก็ไปถึง เพราะจริงๆ นักท่องเที่ยวไทย ก็ไม่ได้มีแค่คนที่ออกเดินทางจากกรุงเทพฯ และอยากบอกว่า นี่คืออีกแหล่งท่องเที่ยวในเมืองไทย ที่ไม่ได้มีใครซุกซ่อนไว้ แต่ยังไม่เป็นที่รู้จักมากนัก

อ่างทองเป็นจังหวัดที่มีความโดดเด่นทางวัฒนธรรม มีวัดที่มีเอกลักษณ์จากความเป็นที่สุด ถึง 3 แห่ง ทั้ง วัดม่วง ซึ่งประดิษฐาน “หลวงพ่อใหญ่” หรือ “พระพุทธมหานวมินทร์ศากยมุนีศรีวิเศษชัยชาญ” ซึ่งเป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่สุดในโลก “วัดขุนอินทประมูล” ที่นักท่องเที่ยวนิยมเข้ามาสักการะบูชา “องค์พระพุทธไสยาสน์” ที่มีขนาดใหญ่และยาวที่สุดในประเทศไทย รวมทั้ง “วัดจันทรังษี” โดยมีรูปหล่อของ “หลวงพ่อสด” ซึ่งเป็นหลวงพ่อสดองค์ใหญ่ที่สุดเช่นเดียวกัน

วันนี้เราเดินทางมายังอ่างทอง เพื่อเปิดมุมมองใหม่ แต่จะว่าไปก็ไม่ได้ใหม่สดแบบเพิ่งเกิดขึ้น แต่อาจจะยังไม่เป็นที่รู้จักมากนัก เพราะที่นี่คือ “วัดบ้านพราน” วัดเก่าแก่ของจังหวัดอ่างทองที่มีอายุมากกว่า 900 ปี ตามคำบอกเล่าของหลวงปู่ชัยมงคล แห่งจังหวัดพระนครศรีอยุธยา

หลวงปู่ยังเล่าว่า ที่มาของวัดบ้านพราน มาจาก ผู้ที่สร้างวัดบ้านพราน ชื่อนายพาน-นางเงิน สองสามีภรรยา และนายกระปุกทอง ผู้เป็นบุตร ในระหว่างปี 1862–1870 หรือช่วงปลายกรุงสุโขทัย

แต่วัดนี้ไม่ใช่วัดที่สร้างขึ้นใหม่ เพราะก่อนที่กลุ่มนายพรานจะมาพบ วัดแห่งนี้เคยถูกทิ้งร้างไปกว่า 100 ปี จนต้นไม้ปกคลุมหนาทึบ พอนายพรานมาตั้งหมู่บ้าน ก็ได้ช่วยกันบูรณะวัดขึ้นมา และได้รับการดูแลมาจนถึงวันนี้

สิ่งแรกที่ได้เห็นวัดบ้านพราน ก็คือสีสันความงดงามแบบที่ไม่ค่อยมีให้เห็นมากนัก ตัววิหารทรงเก๋งจีน ตกแต่งด้วยเบญจรงค์ ออกโทนสีฟ้า เดินไปด้านข้าง เห็นว่าฐานของวิหารมีรูปทรงโค้งเหมือนเรือ ทราบมาว่า การประดับประดาด้วยเครื่องเบญจรงค์ เกิดขึ้นจากการบูรณะวิหารมาเป็นครั้งที่ 3 แล้ว และต้องการสื่อสารถึงความงดงามแบบไทยๆ ให้คนรุ่นใหม่ได้สัมผัสและเข้าถึงได้ง่ายขึ้น

ภายในวิหารเป็นที่ประดิษฐานรูปหล่อของหลวงพ่อไกรทอง พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองอ่างทอง ดังนั้น การจำลองวิหารเก๋งจีนบนเรือสำเภา ก็หมายถึง พาหนะที่อัญเชิญหลวงพ่อไกรทองมาประดิษฐานยังวัดบ้านพราน นับเป็นศิลปะยุคใหม่ของรัตนโกสินทร์ที่มีความน่าสนใจมาก ส่วนด้านหลังเป็นพิพิธภัณฑ์ ที่รวบรวมข้าวของเครื่องใช้โบราณจัดแสดง

แค่เดินชมรายละเอียดต่างๆ ของตัววัด ก็เพลิดเพลินเสมือนการผสมผสานสีสันของวัดจีนเข้ากับวัดไทย แต่โทนสีไม่จัดจ้านจนเกินไป มีความเย็นตา ในโทนฟ้า เหลือ เขียว มองแล้วชื่นใจ ยิ่งได้ฟ้าสดๆ มาขลับให้เด่นเป็นสง่า ทำให้ภาพที่บันทึกออกมา มีความอิ่มเอมมากยิ่งขึ้น

เราใช้เวลาเพียงไม่นานที่วัดบ้านพราน เพราะเป้าหมายอีกที่ในวันนี้ คือการไปเยือนแหล่งเรียนรู้ทางการเกษตรอีกแห่งที่น่าสนใจ เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่เชิญให้คนทุกเพศวัยไปร่วมกิจกรรมได้

ฟาร์มตัวอย่าง ตามพระราชดำริ ( หนองระหารจีน ) เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรและศึกษาดูงานของจังหวัดอ่างทอง ที่นี่มีกิจกรรมเชิงเกษตรมากมาย เช่น การผลิตอาหารที่ปลอดภัยจากสารพิษในราคาถูก การปลูกพืชผักสวนชนิดต่าง ๆ เช่น ผักคะน้า ผักกวางตุ้ง ผักหวาน กระเจี๊ยบเขียว พริกขี้หนู มะละกอ กล้วยมะลิอ่อง มีการเพาะเห็ดนางฟ้าภูฐาน เห็ดนางนวล เห็ดฮังการี่ และเห็ดเป๋าฮื้อ รวมทั้งเป็นแหล่งผลิตพันธุ์ข้าว

หากเข้ามาเป็นคณะ และติดต่อล่วงหน้าไว้แล้ว หนึ่งในกิจกรรมที่ผู้เข้าชมจะได้ร่วมทดลองทำ คือการเพาะต้นอ่อน ทั้งการเพาะถั่วงอกแบบตัดราก ไควาเระ (ต้นอ่อนของหัวไชเท้า) ต้นอ่อนข้าวสาลี ต้นอ่อนของผักบุ้ง และต้นอ่อนของกระเจี๊ยบ

วันนี้เรายังเจอกับ “ดวงใจ กาญธีรานนนท์” ผู้ว่า ททท. สำนักงานสุพรรณบุรี-อ่างทอง ซึ่งมารับหน้าที่หมาดๆ เมื่อต้นเดือนตุลาคมที่ผ่านมา และจะนำทัพให้นักท่องเที่ยวได้รู้จักเมืองรองในมุมใหม่ที่มีกิมมิคมากขึ้น

วันนี้เราและนักท่องเที่ยวอีกหลายท่าน ยังได้ร่วมกิจกรรมปลูกผักสลัด เรียนรู้การคัดแยกเพศกบ เพื่อการขยายพันธุ์ ซึ่งสนุกและน่ารัก เรียกความสนใจทั้งนักท่องเที่ยวตัวน้อยและตัวใหญ่

เท่าที่พูดคุยกับหลายคน บอกว่า ยังไม่เคยเข้ามาท่องเที่ยวที่ฟาร์มตัวอย่าง หนองระหารจีนมาก่อน บางท่านที่เป็นผู้ประกอบการทัวร์ต่างให้ความสนใจ เนื่องจากเปิดรับกิจกรรมสำหรับหมู่คณะโดยเฉพาะ

เรียนรู้กิจกรรมต่างๆ แบบพอหอมปากหอมคอแล้ว ก็ยังได้ลิ้มลองเมนูพิเศษ “ไข่เจียวไควาเระ” ซึ่งไม่เคยชิมมาก่อน รสชาติอร่อยอมตะเหมือนไข่เจียวทั่วไป แต่มีสัมผัสของยอดผักเล็กๆ ซึ่งน่าจะนำไอเดียเนียนๆ ไปใช้กับเด็กๆ ที่ไม่ชอบกินผักได้

ก่อนกลับบ้านยังได้แวะช้อปสินค้าด้านการเกษตรที่วางขาย ในบรรยากาศอันร่มรื่น บอกแล้วว่า อ่างทองวันนี้ มีเรื่องเล่าที่แปลกออกไป แต่ก็ไม่ใช่เรื่องไกลตัวอะไร แถมยังเป็นของเด็ดของดี ที่เราอาจจะเคยมองข้ามไป ก็เท่านั้น