ร้อนนี้ที่รอคอย ข้าวแช่สุวรรณภูมิ
ตอนที่ยังไม่มีตู้เย็น คนสมัยก่อนทำอย่างไรถึงจะได้กินน้ำเย็นชื่นใจ นอกจากน้ำจากแหล่งธรรมชาติ หรือน้ำบ่อ ยังมีน้ำฝน ที่คนในอดีตพึ่งพาอาศัย เมื่อได้ยินเรื่องราวของ “ข้าวแช่” จึงทำให้ภาพของการทำน้ำเย็นชัดขึ้น เพราะยังทันสมัยที่บ้านแต่ละหลังมีโอ่งหรือตุ่มใส่น้ำแล้วปิดฝาไว้ ตักขึ้นมากินที่ไร ก็ชื่นใจ ด้วยความเย็นกำลังดี อาจจะประกอบกับตัวบ้านส่วนใหญ่ที่โปร่งโล่งสบายมีต้นไม้ล้อมรอบ อุณหภูมิของโอ่งดินจึงเก็บความเย็นได้ดี เพราะในสมัยก่อนยังไม่มีตู้เย็น การทำข้าวแช่ ซึ่งเป็นเมนูคลายร้อน จึงต้องหาวิธีการทำให้ตัวน้ำนั้นทั้งเย็นและหอม ด้วยการใส่ไว้ในหม้อดินเผา “ข้าวแช่” เป็นอาหารว่างที่มีเอกลักษณ์ชัดเจนว่า จะทำขึ้นในช่วงฤดูร้อนเท่านั้น และใช่ว่าใครๆ คิดจะทำก็สามารถรังสรรค์ขึ้นมาได้ทันที นอกจากกระบวนการที่ซับซ้อน จากเครื่องเคียงอย่างน้อย 5 ชนิด การหุงข้าวให้พอดี การทำน้ำอบควันเทียนให้หอม อีกทั้งยังมีขั้นตอนการกินที่มีลักษณะเฉพาะ จึงเป็นอาหารชาววังที่ไม่ได้ทำกินอย่างแพร่หลาย แต่ก็หารับประทานได้ในทุกปี “ข้าวแช่” เป็นอาหารของชาวมอญ ซึ่งในอดีตชาวมอญนิยมทำเพื่อถวายเทพยดาและพระสงฆ์ ในช่วงวันสงกรานต์ [caption id="attachment_22909" align="aligncenter" width="800"] เชฟบังอร มาลาเล็ก[/caption] “เชฟบังอร มาลาเล็ก” หัวหน้าครัวไทย
